Formy walki

Forma I

Najprostszy ze wszystkich stylów walki mieczem. Zanim powstała technologia umożliwiająca tworzenie mieczów świetlnych, używano mieczy metalowych (prawdopodobnie takich jakie znamy np. ze średniowiecza). Dlatego też kiedy stworzono pierwsze miecze świetlne, stosowano takie same techniki jak przy owych mieczach metalowych. Styl ten obejmuje podstawowe metody ataku i obrony, najlepsze miejsca trafień oraz ćwiczenia praktyczne, zwane „Szybkością”.
Kto używa: Wszyscy Jedi rozpoczynają od nauki tego stylu, ponieważ wyostrza on refleks i inne podstawowe umiejętności. Styl I studiowany jest przez około 2 lata, po czym Jedi poświęcają od roku do 2 lat na naukę każdego z pozostałych stylów. Dopiero wtedy szkolenie możemy uznać za zakończone.

Forma pierwsza jest właściwa dla wszystkich początkujących adeptów Akademii Jedi.

Forma II

Określany jako najbardziej wyrafinowany styl walki miecz na miecz. Styl II doprowadził precyzję wykorzystania ostrza do najwspanialszego z możliwych poziomów. Właśnie ze stylu II wywodzą się najgenialniejsi szermierze jakich kiedykolwiek widziała galaktyka. Jednakże, ze względu na zadania jakie Jedi musiał wypełniać w czasach Gwiezdnej Sagi, styl ten był bardzo rzadko używany, jeśli w ogóle. Jedi bardzo rzadko bowiem walczyli z przeciwnikami posługującymi się również mieczami świetlnymi. Dlatego nie było taktycznych powodów do korzystania z tego stylu. Styl II może być jednak wspaniałym sprzymierzeńcem np. Czarnych Lordów Sith, ponieważ nawet dla dobrze wyszkolonych Jedi, przeciwstawienie się tej potężnej technice mogłoby okazać się niewykonalne.
Kto używa: Z mojej wiedzy wynika, że styl II wykorzystuje obecnie jedynie Hrabia Dooku (Lord Tyrannus), którego kunszt mogliśmy podziwiać w „Ataku klonów”. Jego precyzyjne ruchy nie dały żadnych szans zarówno Obi-Wanowi, jak i Anakinowi.

Forma III

Ten styl rozwinął się z powodu stosunkowo niedawnego wprowadzenia blasterów. Blastery rozpowszechniły się szczególnie wśród galaktycznych szumowin, co zmusiło Zakon do opracowania metod obrony przed nimi. Styl ten skupiał się początkowo na odbijaniu laserowych pocisków, jednakże z czasem wyrosła z niego pewna postawa życiowa. Jedi manifestowali w ten sposób swoje pokojowe zamiary. Styl III dość szybko stracił swoją elitarność i dołączył do podstawowych technik. Maksymalizuje on zdolności obronne dzięki zastosowaniu ciasnych i wydajnych ruchów, które chronią praktycznie całe ciało. Styl ten jest bardzo wyrafinowanym sposobem obrony nie tylko przed pociskami laserowymi, ale także przed mieczami świetlnymi. Prawdziwy mistrz stylu III uważany jest za osobę niezwyciężoną.
Kto używa: Po śmierci Qui-Gon Jinna styl ten przyjął Obi-Wan Kenobi. Uważał on, że obrona jego mistrza była zbyt słaba na styl VII używany przez Dartha Maula. Nawet kiedy stał się dużo starszy, Obi-Wan ciągle doskonale władał stylem III. Co prawda w „Nowej Nadziei” nie może pokonać Vadera, ale i Vader nie potrafi przedrzeć się przez jego perfekcyjną obronę. Dopiero gdy Obi-Wan decyduje się poświęcić siebie i stać się jednością z Mocą, zostaje trafiony.

Forma IV

Styl IV to bardzo akrobatyczny styl, wykorzystujący zdolność Jedi do biegania, skakania i obracania się w niewiarygodny sposób, dzięki użyciu Mocy. Jest to najbardziej widowiskowy styl ze wszystkich, a jego mistrz potrafi stać się niewyraźną plamą podczas wykonywania bardzo szybkich i niezwykle starannych ruchów. Technika ta zawiera w sobie wszystkie możliwości jakich Moc dostarcza Jedi, co pozwala im na robienie rzeczy, które wydawałyby się fizycznie niemożliwe. Kto używa: W „Mrocznym Widmie”, zarówno Qui-Gon jak i Obi-Wan używali tego stylu w walce z Lordem Maulem. Niestety żaden z nich (ani Jinn ani Kenobi) nie opanował tej techniki w mistrzowski sposób i dlatego przyszło im ponieść bolesne konsekwencje. Jednakże Mistrz Yoda, w ciągu swoich ponad 800 lat, doskonale zgłębił tajniki stylu IV. W „Ataku klonów” Yoda dorównywał Hrabiemu Dooku, który, używając stylu II, nie miałby żadnych problemów z pokonaniem innego Jedi, korzystającego ze stylu IV.

Forma V

Ten styl został stworzony w czasach niepokoju w galaktyce, kiedy Jedi byli wielokrotnie zmuszani do utrzymywania pokoju przy pomocy siły. Stworzono go równolegle do stylu IV, a używali go głównie ci, którzy uważali styl III za zbyt pasywny. Z jednej strony mistrz stylu III jest praktycznie niezniszczalny, ale z drugiej niekoniecznie jest w stanie pokonać wroga.. Styl V skupia się głównie na sile. Jedni Jedi uważali tą technikę za hołubiącą potędze i sile, natomiast inni twierdzili, że to tylko pokój zapewniony przez przytłaczającą siłę ognia.
Kto używa: Anakin Skywalker studiuje ten styl, prawdopodobnie coraz bardziej zaślepiany przez marzenia o potędze. Jednak na przeszkodzie w należytym zgłębieniu tej techniki staje jego próżna natura, co kosztuje go utratę ręki w pojedynku z Hrabią Dooku. Jako Vader ciągle używa tego stylu. Głównie z powodu znacznego ograniczenia możliwości ruchu przez zbroję, jego arsenał jest znacząco osłabiony. Bardzo często wykorzystuje po prostu przeważającą siłę, aby pokonać przeciwników. Luke używa odmiany stylu V w walce z Vaderem w „Powrocie Jedi”, ponieważ właściwie nie przeszedł należytego szkolenia. Przystosowuje się do ataków swojego ojca i wykorzystuje jego siłę przeciw niemu.

Forma VI

Najbardziej pasywny ze wszystkich stylów, zwany często „Stylem dyplomatów”. Wymaga najmniejszego zaangażowania ze strony wojownika. W czasach kiedy kanclerzem był Palpatine styl ten używany był przez większość członków Zakonu, przez co możemy go uznać za standardowy. Pozwala on Jedi spędzić więcej czasu na doskonaleniu sztuki dyplomacji i negocjacji, ale wielu Mistrzów uważa go po prostu za zbyt mało wymagający.
Kto używa: Niestety ci Mistrzowie, którzy krytykowali ten styl mieli rację. Podczas Bitwy na Geonosis, wszyscy Jedi wykorzystujący styl VI polegli na Arenie.

Forma VII

Najdoskonalszy. Tylko garstka Jedi w całej historii doszła do mistrzostwa w tym stylu, jednym z nich jest Mace Windu. Ażeby opanować ten styl trzeba być mistrzem we wielu innych technikach. Chociaż jest to styl najtrudniejszy i najbardziej wymagający, daje również wiele satysfakcji. Styl VII wykorzystuje śmiałe, bezpośrednie ruchy, bardziej otwarte i szybsze niż w stylu V, ale nie wyglądające na tak staranne jak w stylu IV. Największą zaletą tego stylu jest jego nieprzewidywalność. Próbuje przygnieść przeciwnika ruchami z pozoru nie połączonymi w całość i krótkimi, lecz rytmicznymi atakami. Technika ta nie jest tak spójna jak bardziej elegancki styl IV. Wymaga też poświęcenia więcej energii i mocy niż styl V. Styl VII wykorzystuje większą gamę emocji niż styl V, ale pozwala zarazem na ich lepsze opanowanie. Na zewnątrz, mistrz stylu VII może sprawiać wrażenie spokojnego, lecz, bądźcie pewni, że w jego wnętrzu kryje się wulkan na granicy erupcji.
Kto używa: Ponieważ styl VII znajduje się jeszcze w fazie eksperymentalnej, bardzo niewielu Jedi opanowało go doskonale. Mistrz Windu jest jedyną znaną osobą wykorzystującą i uczącą tej niebezpiecznej techniki.