Duże jezioro

Jest to duże, piękne jezioro o krystalicznie czystej, chłodnej wodzie. Brzeg porasta krótka, miękka trawa, zachęcająca do położenia się i odpoczynku. Kilkaset metrów od jeziora rośnie młody, niski lasek, dający w gorące dni przyjemny cień. Jednym słowem - idealne miejsce dla kogoś, kto ma dość miejscego zgiełku.

Kouhei lekkim krokiem przyszła nad jezioro, rozłożyła niewielki ręcznik i usiadła na nim, rozluźniając napięte mięśnie. Pogoda była idealna do wypoczynku.

Nad jeziorem pojawił się Revan a jego oczy spostrzegły jakas Uczennice która odpoczywała sobie w tym uroczym miejscu.Jak to miał w zwyczaju,musiał ją zaczepić,zatrzymał sie nad nią.
-Jak tam?
Spytał stojać nad nia z poważną miną.

Dziewczyna otworzyła szerzej zmrużone oczy, patrząc na mężczyznę lekko zmieszanym wzrokiem.
- Hm, w porządku., odpoczywam od Akademii - powiedziała, uśmiechając się lekko.

-To bardzo dobrze odpoczynek to część treningu Jedi.
Uśmiechnał sie mistrz rzucajac jej na brzuch butelke z kofeiną.
-Masz napij się,dobry trunek.
Powiedział wypiajać wsyzstko jednym łykiem.

Dziewczyna wzięła butelkę do ręki, przyglądajac się jej z umiakrowanym zainteresowaniem.
- Nie, dziękuję, wolę herbatę - powiedziała grzecznie, stawiajac butelkę obok siebie - Hm...Pan też przyszedł odpoczywać?
Zerknęła na nieznajomego spod kurtyny ciemnych włosów.

-Można tak powiedzieć
Usiadł obok niej,i przyjrzał jej sie.
-I nie mów do mnie pan...źle sie z tym czuje.
Uśmiechnał sie lekko

Kouhei odwzajemniła uśmiech, siadając wygodniej.
- No to nie będę tak mówić. Jestem Kouhei - przedstawiła się, podając mężczyźnie dłoń - Wnioskując z Twojego wyglądu i Twoich słów jesteś Jedi, tak?

-Ano jestem,a imie me to Revan.
Powiedzial spokojnie,a wiatr delikatnie poruszył jego krótkie włosy,strzeli sobie z karku podrzucając swoją lance.
-A ty skąd jesteś??

- Jestem z Yaga Minor, takiej małej planetki, nie wiem, czy ją znasz - powiedziała, poprawiając niesforny kosmyk włosów.

-Byłem pare razy,ja jestem z Bespin.
Odpowiedział spokojnie i nagle przyjrzał jej sie.
-Wiesz...nie wyglądasz na swój wiek.
Powiedział spokojnie.

- Miło, że tam byłeś. Zwykle nikt nie wie, gdzie to jest - powiedziała, wzdychając ciężko - Nie? Wydaję mi się, że nie wyglądam jakoś bardzo dorośle...

-Wyśle wygladasz doroślej.
Strzelił sobie z karku delikatnie,żucił jakimś kamykiem w strone jeziora.
-Miło poznać nowych uczniów
Uśmiechnął się.

- Skoro tak mówisz, nie będę się kłócić - mruknęła, patrząc na spokojną taflę jeziora - Mi także jest miło. Trochę się boję nauki w Akademii, czeka mnie długa droga do bycia Mistrzem Jedi.

-Ano będzie,ze mną też nie było prosto,ale dasz rade mała.
Zaśmiał się,kiedy użył mocy wielki głaz który leżał obok jeziora podniósł się i wpadł z łoskotem do wody,a fala poleciałą na dziewczyne a chłpak ochronił sie tarczą mocy.
-Widzisz...to będzie proste.

Dziewczyna drgnęła w miejscu, oblana znienacka chłodną wodą. Parsknęła głośno, patrząc na Revana ze złością.
- Myłam już włosy... - mruknęła, patrzac jak woda kapie z jej ubrania - dobrze, że jest ciepło i szybko wyschnę...

-I dobrze.
Spojrzał na nia,z uśmiechem.I szturchnął ją w ramie,ze szczerym uśmiechem.
-I jeszcze jedno musze ci powiedzieć.
Zamyślił się patrząc w niebo,po czym wstał.
-Ale o tym juz innym razem Kouhei.
Poczochrał jej włosy,i odszedł gdzieś w dal.

<z tematu>

Brzegiem jeziora kroczył zamyślony, milczący Kel'Dorianin. Spoglądał to na wodę, to na okoliczną przyrodę. Patrząc na jezioro, dla umilenia sobie czasu szukał żyjątek, które mógłby sobie poobserwować, mimo wszystko jednak przeważnie jego wzrok natrafiał na glony.
W pewnym momencie postanowił zatrzymać się.. i ujrzał dziewczynę. Postanowił jednak nie odzywać się do niej nieproszony i przestał zwracać na nią uwagę. Usiadł w miejscu w którym się zatrzymał z twarzą zwróconą w stronę zbiornika wodnego.

Dziewczyna westchnęła, rozwiązując długie, ciemne włosy, żeby wyschły szybciej. Zamyśliła się, próbując wydedukować kim właściwie jest ten Revan. Przyszedł znienacka i tak smao odszedł.
- A co mi tam - powiedziała do siebie, ściągając wierzchnią warstwę ubrania, składającą się z długiej, lekkiej szaty a'la kimono i szerokiego, skórzanego pasa, do którego zwykle przymocowany miała miecz. Została w typowym stroju do ćwiczeń - czarnym spodnium. Po doprowadzeniu siebie do jakiego-takiego porządku uniosła wzrok i zobaczyła nieznajomego przybysza. W milczeniu zaczęła go obserwować, wyciskając z włosów wodę.

Przez dłuższy czas młodzieniec patrzył na jezioro i rozmyślał o sobie tylko wiadomych sprawach. Czasem patrzył na niebo, obracając głowę. Postanowił jednak powoli kończyć już z tym lenieniem się. Wystarczająco długo siedział nie robiąc niemalże nic przydatnego. Postanowił się jedynie położyć na chwilę.
Kątem oka dostrzegł doprowadzającą się do porządku damę, więc nerwowo przewrócił głowę na drugi bok, chcąc zachować dyskrecję.

Kouhei, widząc, że nieznajomy nie chce najwyraźniej nawiązywać nowych znajomości, przestała mu się przyglądać. Przeczesała palcami włosy, związała je ciasno mniej-więcej w połowie, po czym rozłożyła wilgotne ubranie na trawie i usiadła, patrząc się przed siebie. Zastanawiała się, jak długo jej odzienie będzie schnąć.